Przejdź do zawartości

Mehmed V

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mehmed V
Mehmed V Reşad
Ilustracja
ilustracja herbu
Sułtan Imperium Osmańskiego
Okres

od 27 kwietnia 1909
do 3 lipca 1918

Poprzednik

Abdülhamid II

Następca

Mehmed VI

Dane biograficzne
Dynastia

Osmanowie

Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1844
Topkapı

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1918
Pałac Gwiazd

Ojciec

Abdülmecid I

Matka

Gülcemal Sultan

Odznaczenia
Order Imtiyaz (Imperium Osmańskie) Order Osmana (Imperium Osmańskie) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Order Sławy (Imperium Osmańskie) Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Krzyż Wielki Orderu Waleczności (Bułgaria) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria) Krzyż Zasługi Wojennej (Meklemburgia-Strelitz)

Mehmed V (osm. محمد خامس, tur. Mehmed V Reşad, ur. 2 listopada 1844 w Konstantynopolu, zm. 3 lipca 1918 tamże) – 35. sułtan Imperium Osmańskiego.

Zarys biografii

[edytuj | edytuj kod]

Był synem sułtana Abdülmecida I. Objął władzę 27 kwietnia 1909, po obaleniu przez parlament swego poprzednika a zarazem starszego brata Abdülhamida II. Przybrał przydomek Reşad („Prawowierny”). Nie miał wielkiej władzy politycznej, ale też nie zdradzał ambicji w tym kierunku. Faktyczne decyzje w państwie podejmował rządzący wówczas Komitet Jedności i Postępu, a od 1913 triumwirat: Enver Pasza, Talaat Pasza, Dżemal Pasza. Jedyną znaczącą jego decyzją było ogłoszenie świętej wojny, tzw. dżihadu, 14 listopada 1914. Apel ten, który miał na celu wezwać wszystkich muzułmanów na świecie do wojny z niewiernymi (choć w aktualnych warunkach politycznych dotyczył tylko państw Ententy) nie wywarł większego wpływu na toczącą się Wielką Wojnę. Był ostatnim osmańskim, nominalnym zwierzchnikiem Egiptu, który w związku z wybuchem wojny w 1914 roku zerwał z iluzoryczną podległością, przechodząc pod protektorat brytyjski.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peter Ohm-Hieronymussen: Die Mecklenburg-Strelitzer Orden und Ehrenzeichen, Kopenhaga, 2000, s. 150 (niem.)